klein kijken

Het leek wijs om weer eens een beddag in te lassen. Boeken lezen, uitrusten, niets doen, radio luisteren. Op weg naar de 2e koffie zag ik mist.
Dag bed, hallo wereld!
Het strand verkennen. Een plek die waarschijnlijk bij mooi weer, in weekenden en van april tot oktober gemeden dient te worden door rustzoekers. Maar bij mist, frisheid en in alle vroegte op een zondag is het een prima plek. 

Gister was ik even terug in de leegte en voelde heimwee. Zoveel ruimte kunnen zien zonder al te veel landschapspijn is ongekend in Nederland.
Terwijl ik vandaag over mijn nieuwe dijkje liep en op een bankje naar de sjansende futen keek, wist ik dat mijn ogen zich weer moeten trainen in klein kijken. Iets wat ik in de stad goed beheerste, maar de afgelopen jaren verleerde. Er is heus ook veel moois als je klein kunt kijken. En af en toe naar de leegte om ook het groot kijken niet te verleren.